روش های اندازه گیری شوری
شوري به روشهاي مختلف اندازه گيري مي شود. يكي از اين روشها اندازه گيري تك تك عناصر است كه معمولي ترين آن تعيین اندازه كلر به روش تيتراسيون( به وسيله نیترات نقره )كه ميزان كلر رسوب كرده را محاسبه نموده كه طبق فرمولKnudson به دست مي آيد.
(.%cl×805/1 )+ 03/0 = s.%
روش دیگر اندازه گیری شوری، تعیین هدایت الکتریکی Electrical Conductivity (EC) می باشد. از روش کلرینیتی متداول تر می باشد. چون کاربرد بیشتری دارد. درجه حرارت آب و شوری بر هدایت الکتریکی تاثیر دارند. با اندازه گیری هدایت الکتریکی می توان شوری را به دست آورد.
بین هدایت الکتریکی، کلرینیتی و چگالی آب در هر نقطه و عمق مشخص یک ارتباط ثابت و مشخص وجود دارد. یعنی ممکن است ترکیب شیمیایی آب دریا در دو نقطه تغییر کند ولی چون کل عناصر محلول در آب همواره ثابت است در نتیجه هدایت الکتریکی و چگالی آب همواره ثابت است.
امروزه دستگاه های برای مثال دستگاه CTD ساخته شدند که همزمان هدایت الکتریکی، درجه حرارت و عمق آب ( و همچنین فشار)را اندازه گیری می کنند.
تقسيم بندي آب بر اساس شوري و كلر:
Limnic Oligohaline Polyhalin Mesohaline Euryhaline Hyperhaline
|
شوری کلر
|
کمتر از 18/. کمتر از 1/. |
8/1-18/. 1-1/. |
18-8/1 10-1 |
6/30 – 18 17-10 |
40-6/30 22-17 |
بیشتر از 40 بیشتر از 22 |
شوري چندين خواص فيزيكی آب از جمله Ec، دانسيته، فشار بخار، نقطه انجماد، فشاراسمزي، ضریب انکسار( باعث افزایش آن و درنتیجه کاهش نفوذ نور می شود) و هدايت صوت را تحت تأثير خود قرار مي دهد.
پارامتر های که افزایش شوری باعث کاهش آنها می شود:
دمای نقطه انجماد، گرمای ویژه ( در شوری زیاد آب زودتر گرم می شود)، فشار تبخیر ( یعنی تبخیر در آب های شورتر سریع تر صورت می گیرد) ، هدایت حرارتی آب
پارامتر های که افزایش شوری باعث افزایش آنها می شود:
چگالی، چسبندگی، هدایت الکتریکی، ضریب انکسار، نقطه جوش و فشار اسمزی
موضوعات مرتبط: اکولوژی دریا